Wij
hadden een lavet in onze jaren ’60 sociale huurwoning aan de Osdorper Ban. En in het afvoerputje stond gegraveerd: OCRIET REINIGEN MET VIM. Dat waren zo ongeveer de eerste woorden die ik kon lezen. De centrifuge links naast het lavet maakte een verschrikkelijk lawaai.
We gingen ook (op zaterdag) met de 5 kinderen achter elkaar in het lavet. Ieder kind kreeg een scheut warm water erbij. Als laatste was het fijnste want dan was het bad het volst.
Om water over je heen te gieten was er een plastic maatkan van ‘moeders voor moeders’. Ook die woorden las ik al snel. Mijn moeder, de verpleegster, legde me zonder enig ongemak uit waar dat ooit (toen ze zwanger van ons was) voor was.
En terwijl wij in bad gingen, poetste mijn vader onze schoenen, zodat we zondagochtend in zondagse kledij en glimmend schoeisel met zijn zevenen in de kerkbank zaten.
De andere magische woorden die je door ze vaak te zien leerde lezen en die nog altijd door mijn geheugen zingen, zijn “Al een vat, kist, of krat van de Phoenix gehad?” Op weg naar de familie in Haarlem zag je door de autoruit de slogan op de heen en terugweg door de groene flapjes (?) heen, die op de vangrail langs de weg stonden. De tekst is weg, de groene flapjes staan er nog. En als iemand voor de flapjes een bestaand woord heeft, dan lees ik dat woord graag!
