In het kader van ‘International anti street harrassment week’ mijn gedachtegang over de verschrikkelijke aftuiging van 2 Arnhemmer homo’s in de nacht van zaterdag op zondag en hoe media, reageerders, inclusief het paar zelf aan het ‘framen’ zijn geslagen. Want wie is wanneer schuldig aan wat?
“De twee mannen werden zondagochtend afgetuigd door een groep jongeren in Arnhem, toen ze na een avond stappen naar huis liepen. Beide mannen raakten gewond. Van een van de slachtoffers werden vier tanden uit de mond geslagen. Bij de mishandeling zou een betonschaar zijn gebruikt.
Het stel van 31 en 35 jaar liep over de Nelson Mandelabrug toen een groep van circa zes tot acht jongeren langs kwamen fietsen en de mannen begon uit te schelden. De Telegraaf.nl meldt dat de politie inmiddels twee verdachten heeft aangehouden, een 14-jarige Arnhemmer en een 20-jarige man uit Gennep.” (PB COC NL 3-4)
Het eerste bericht dat ik over de aftuiging las, kwam van The Post Online, van Bert Brussen. Met een foto van Remko de Waal van 2 paar mannenbillen in korte (roze) broekjes die gezien de regenboogvlag in de kontzak van de rechter een vorm van pride aan het vieren waren. Tussen de feestelijke billen in hielden twee handen elkaar vast.
Een foto van een vorm van feestende mensen tijdens pride is NOOIT de juiste foto om bij een geweldsincident dat homo’s wordt aangedaan te plaatsen, tenzij het deze personen op de foto zélf betreft. Wat nu (net als zo vaak als luie redacties pride foto’s met schaars geklede heren plaatsen bij geweldsincidenten tegen homomannen) niet het geval is. Het heeft geen toegevoegde waarde, hoogstens dat het een beeld creëert dat homo’s ALTIJD provocerend gedrag vertonen en de associatie kan oproepen dat ze het misschien wel zelf hebben uitgelokt. Daarover zo meer.
AD en vele andere media hebben het (in de loop der jaren) gelukkig wél goed begrepen (“Foto ter illustratie (c) DG“).
De daders zijn volgens het Facebookbericht van een van de slachtoffers Jasper Vernes-Sewratan “een groep Marokanen met een leeftijd tussen de 14 en 18 jaar”. Ik vraag me dan meteen af, hoe weet je zo zeker dat het Marokkanen betrof? En wat doet het er überhaupt toe? Twitteraars en Facebook-gebruikers lijken over elkaar heen te vallen om het ‘Marokkanen’-probleem waar homo’s mee te maken hebben. Dino Suhonic verwoordde in zijn frustratie hierover met mijns inziens hele terechte vragen in zijn FB-bericht van gisterenavond laat:
“2v/d3 keer word ik door witte Nederlanders belaagd. Ik heb nooit hun homohaat geracialiseerd. Ook zou ik nooit prime-time aandacht krijgen. En het bleef nooit bij homohaat. Het ging (altijd) gepaard met “leer NL praten”, “ga terug naar je land” etc.
Ik wil wat meer weten over de jongens (weer boys, he?). Bv.:
1. Wat deed de 14-jarige zo laat op straat?
2. Is de Jeugdzorg al ingelicht?
3. Wat deden/wat wilden ze doen met een betonschaar?
4. Wat is hun opleidingsniveau en sociaal-economische status?
5. Gezinssituatie?
6. Waarom denken ze dat schelden, bedreigen en het geweld toegestaan zou mogen zijn?
7. Op welke school zitten ze? Is er een pestprotocol?
8. Wat is hun visie over mannelijkheid en vrouwelijkheid?
9. Waar komt de behoefte vandaan om verbaal/fysiek geweld te gebruiken?
En veel meer vragen.
Maar nee, laten we geen moeite doen. Het waren de “Marokkanen/moslims”. Dat verklaart alles.”
En dan als laatste de zelfhaat / anti-gevoelens naar homo’s die niet aan de heteronorm voldoet, die ik lees in het interview met de slachtoffers in het AD: “Wij zijn niet van die provocerende types.” […] “Natuurlijk lees je er wel eens over, maar omdat wij eigenlijk nooit laten zien dat we een stel zijn, is ons nog nooit iets overkomen”
Hoe erg, dat deze mannen zich ‘hetero’ gedragen om straatintimidatie en geweld te voorkomen. Maar nog erger, de opmerking ‘wij zijn niet van die provocerende types’ lijkt in te houden dat wanneer een homo in hun beleving buiten het hetero-hokje valt, of meer expressief is dan zij in het uiten van gender, of wanneer je als jongen gewoon lekker op straat wil tongen met je vriendje, je in hun beleving ‘provocerend’ bezig bent. En wat impliceert dat dan. Dat je geweld dus over jezelf afroept? Uitbundig gekleed gaan als man, of als vrouw stoer mannelijk (en dan heb ik het in dezen nog niet eens over wat je gebeurt als vrouw gewoon ongeacht wat je draagt of doet), met andere woorden niet heteronormatief uiten in kleding en gedrag is GÉÉN uitnodiging om nageroepen, uitgescholden dan wel (in elkaar) geslagen te worden. Nogmaals: Over straat flaneren, lopen, rennen, slenteren, dansen, huppelen, staan, al dan niet hand in hand of zoenend, is NOOIT een reden om iemand na te roepen, uit te schelden, in elkaar te slaan. Door niemand.
En daarmee keer ik terug bij de foto die Bert Brussen liet plaatsen op The Post Online. Als ik toch vind dat je er zo moet kunnen uitzien als de pride vierende homo’s op de foto, waarom ben ik daar dan zo tegen in dit geval? In herhaling: omdat deze homo’s niet tijdens het pride vieren in een kort broekje in elkaar zijn geslagen. Het een heeft niets met het ander te maken. Als deze foto naar aanleiding van bijvoorbeeld een Pride-parade bij een artikel wordt geplaatst staat het symbool voor de trots die hoort bij dat evenement en dan is het passend. Vervolgens vind ik dat mensen als ze dit willen 365 dagen per jaar zo gekleed over straat moeten kunnen gaan, zonder lastig gevallen te worden. Punt.
Tot slot hoop ik dat de overige 6 daders ook snel zullen worden opgepakt. Dat er een antwoord komt op de vragen van Dino. En dat niemand zich door klootzakken laat weerhouden zichzelf te zijn. En dat is lang niet altijd eenvoudig, en ook ik heb de wijsheid niet in pacht. Alleen een positieve ervaring die me indertijd aan het denken heeft gezet en hopelijk anderen ook laat durven.
Aanpassing 31 maart 2021: de bronnen van de foto’s die ik citeer gelinkt en waar vindbaar de fotograaf benoemd.