Een hybride werkende, een manusje van alles – verschillende benamingen voor wat ook wel een ‘slashy‘ wordt genoemd en wat eigenlijk staat voor een allesdoener, voor iemand die als professional tegelijkertijd verschillende beroepen beoefent, omdat het benutten van al je talenten voldoening geeft. Ik bestuur, adviseer, schrijf, spreek, produceer, onderzoek, train, zit voor, lobby, organiseer en zing .
Ik ben een mensenrechtenactivist. In 2015 was ik de Nederlandse Vrouwenvertegenwoordiger bij de Algemene Vergadering van de VN en sprak daar als eerste vrouwenvertegenwoordiger ooit over mensenrechten, gelijke rechten voor LBT-vrouwen en mensen met een intersekseconditie.
Binnen de lesBische scene kent men mij van de MeeZing in café Saarein die ik in 2005 ben gestart en van Stichting OndersteBoven, een landelijke organisatie die de zichtbaarheid en rechten van LBT-vrouwen en vrouwen met een intersekseconditie bevordert. Ik ben 8 jaar verbonden geweest aan de Amsterdamse Pride, waarvan de laatste 2,5 jaar als directeur LHBTI-emancipatie. In de zomer van 2016 vierden voor het eerst sinds 1994 het pan-Europese festival EuroPride, een speciale editie van de Amsterdam Gay Pride. Voor de FNV produceerde ik in 2019 de Visiedag Diversiteit en Inclusie die we op allerlei niveaus aan het uitrollen zijn.
Dat jaar stond mijn wereld op zijn kop toen ik de diagnose borstkanker in beide borsten kreeg; gelukkig in een prille fase, dus bleef de schade beperkt tot een besparende operatie aan beide borsten en een maand bestraling. Op mijn eerste werkdag in 2020 startte de lockdown vanwege Corona. Ik verrichtte onderzoek voor de gemeente Amsterdam, werd zakelijk leider van het Power Vrouwen Hour, deed nog veel meer vrijwilligerswerk naast mijn fijne werk voor FNV. En uiteraard zing ik. Dat stopt nooit.